Nie wiem dlaczego, ale to był ciężki czas. Był już wtedy maj 2016, więc wydawać by się mogło, że będzie petarda. Mój najważniejszy chyba koncert w życiu promujący płytę „Idę po wodzie” szybko się zbliżał i pozytywne emocje rosły. Niby wszystko dobrze się układało, ale tuż przed koncertem zacząłem tracić głos. Tak naprawdę nie można było ani odwołać, ani przełożyć . Kamery, wóz transmisyjny i zapis audio koncertu był przygotowany na tip-top. Spodziewaliśmy się pełnej sali w klubie Stodoła w W-wie. Atmosfera zapowiadała się świetnie. Nie było możliwości się wycofać , ani uciec na „out”, a ja nie mogłem dokończyć frazy pełną barwą… mój głos jakby „gasł”… Wtórne przemęczenie i niedyspozycja delikatnie mówiąc stała się faktem. Głos przestał już się mnie „słuchać”. Podobnie było ( ale gorzej ) w 2011 roku przy premierze płyty „Na skrzydłach miłości”. Wówczas prawie całkiem straciłem głos na 2 dni przed koncertem charytatywnym „My life is in your hands”, który min. promował płytę i był pięknym wydarzeniem. Wiecie… z głosem ludzkim jest jak z dzieckiem. Gdy będziesz o nie dbał, pozytywnie, czule i ciepło traktował, odpłaci ci tak samo i to z nawiązką. Analogicznie, ale odwrotnie stanie się gdy będziesz je ignorował, katował psychicznie, poniżał i zajmował się wszystkim innym tylko nie nim… wtedy odpowie ci zamknięciem się i buntem. Tak było z moim głosem. „Zjechałem” go , ignorowałem, nie dbałem w ogóle o głos i o siebie, a przecież to dar ( nie jest dla mnie). Leciałem siłą rozpędu, ale moja maszyna powoli rozpadała się… Wszystko w końcu wyszło na dobre i udało się to ogarnąć, ale jak to jest, że stoisz przed wielkim wezwaniem swojego życia i w tym momencie tracisz power. Czegoś to uczy, daje do myślenia, ale na pewno pokazuje, by nie polegać na sobie tylko na Nim. Bóg dopuszcza pewne doświadczenia, a w niektóre sami się pakujemy ( siłą rozpędu, albo raczej przez brak wyluzowania i „szalomu”). On nas wyciąga i wciąż w tym wszystkim daje drugą szansę. Oh, ile miłości ma… Teraz gdy szykuję się do nagrania swojej piątej i szóstej płyty jednocześnie… wyszło tak, że nagrywam je od razu dwie. Myślę i kombinuję, jak rozdzielić czas na służbę, dla dzieci, dla żonki, bo w moim zawodzie nie ma limitów czasu ( od 8.00 do 16.00). Nie ma też żadnych kompromisów. Wierzę, że Pan pomoże mi to wszystko spiąć i nie stracić na rzeczach ważnych i „ważniejszych”. Decyzje, decyzje, decyzje… podejmujemy je codziennie. Cóż, już to wiem, że płytę z dziećmi i młodzieżą „Sons&Daughters” muszę koniecznie przełożyć na przyszły rok. Prawdopodobnie wiosną wyjdzie jak Bóg da. Natomiast płytę solową po angielsku postaramy się pokazać w wersji cyfrowej jeszcze w tym roku 2021! Hmm…2021, 2030 , 2040…bla, bla, bla, bla… ile to jeszcze potrwa, nie wie nikt. Ważne , że ja podjąłem już decyzję, że nie stracę pokoju w sercu! To jest moją modlitwą, moją wiarą, moja decyzją i moim odpoczynkiem w Nim. Nie stracę nigdy Jezusa. Zawsze, ale to zawsze będą się Go trzymał, a jak będą problemy to nie będę uciekał. Skąd wziąć siłę, paliwo, natchnienie, wiarę, zaopatrzenie, nadzieję, cel ?? To On jest silą i zaopatrzeniem i sensem. To On jest przesłaniem. On jest dla mnie wszystkim co mam. Kropka